Czerwiec 2022. Lecimy z podsumowaniem!

Zapraszam na podsumowanie minionego miesiąca. To był czas intensywnych działań, podróży, nowych wyzwań i zmian. To także czas planowania kolejnych działań i końca pewnego etapu. Jest o czym pisać, bo jestem z zeszłomiesięcznych aktywności zadowolona! Dobrej lektury.

Badania ks. Władysława Skierkowskiego w gminie Jednorożec cz. 1

Ksiądz Władysław Skierkowski (1886–1941) w czasie pracy w Myszyńcu podczas I wojny światowej zainteresował się folklorem kurpiowskim. W latach 1913–1938 (z niewielkimi przerwami) dokumentował folklor muzyczny i zwyczaje regionu kurpiowskiego. Zakochany w dziedzictwie kurpiowskim, wracał tu przez 26 lat. Badaniom na Kurpiach poświęcił pół swojego życia. Trafił także do gminy Jednorożec. Zapraszam na opowieść o tym aspekcie badań ks. Skierkowskiego.

Maj 2022. Lecimy z podsumowaniem!

W maju działo się... Hmmm, czy jest miesiąc, w którym u mnie nie dzieje się dużo? Pytanie retoryczne! Maj minął szybko, ale dobrze. Dużo pracy, dużo działania, dużo radości. Zaczynam łapać balans między pracą a odpoczynkiem, czego może nie widać w tym wpisie i w social mediach, ale możecie wierzyć, że tak jest. Zapraszam na podsumowanie minionego miesiąca.

"Z dziennika wychowawczyni. Wiosna na wsi (maj i czerwiec)". Kurpie, 1937 r. (2)

Zapraszam do lektury drugiej części pamiętnika nauczycielki pracującej na Kurpiach. Opowiada o tym, jak kurpiowskie dzieci szukały oznak wiosny w lesie i zajmowały się przyprzedszkolnym ogródkiem. Relacja pochodzi z 1937 r.

Kwiecień 2022. Lecimy z podsumowaniem!

Kwiecień to czas intensywnych działań szczególnie w sferze szkolnej. Sporo się działo i o tym dziś opowiem. W sferze regionalnej miałam pewien przestój, ale też chciałam odpocząć po bardzo intensywnym marcu. Niemniej, jak sobie możecie wyobrazić, nie mogłam sobie całkowicie odpuścić regionaliów. Zapraszam!

"Z dziennika wychowawczyni. Przedwiośnie na wsi". Kurpie, 1937 r. (1)

Wiosna w pełni, choć kwiecień pokazał już nam swoje zimowe oblicze. Niemniej więcej tu wiosny i budzenia się do życia niż letargu. W związku z tym myślę, że dzisiejszy wpis będzie idealny na tę porę roku. Zapraszam do lektury tekstu z pamiętnika nauczycielki pracującej na Kurpiach. Przeczytajcie, jak kurpiowskie dzieci szukały odznak przyrody i radowały się z jej obserwacji w marcu i kwietniu na dwa lata przed wybuchem II wojny światowej i jak ich nauczycielka uczyła się wraz z nimi. Relację poprzedza informacja o przedszkolach na Kurpiach przed II wojną światową.

Wielki Post i Wielkanoc na Kurpiach Zielonych

Zapraszam Was dziś na wpis, który jest kontynuacją opowieści z zimy. Wówczas przedstawiłam okres od Adwentu do zapustów. Dziś kontynuuję narrację o roku kalendarzowym Puszczy Zielonej, koncentrując się na czasie od Środy Popielcowej do Wielkanocy. Co działo się w okresie wielkopostno-wielkanocnym? Czym były fontanny? Jak wysokie bywały kurpiowskie palmy? Po co robiono bujacki? Czym były turki, czym kruki, a czym farfocle? Tego i jeszcze więcej dowiecie się z lektury tego artykułu.

Marzec 2022. Lecimy z podsumowaniem!

W marcu postawiłam sobie poprzeczkę bardzo wysoko. W dniu 1 kwietnia, kiedy to piszę, jestem naprawdę zmęczona. Ale szczęśliwa. Udało się tak wiele! I prywatnie, i zawodowo, i, przede wszystkim, w obszarze herstorii. Wszak #marzecmiesiącemkobiet! Zapraszam do lektury.

Kurpiowskie mistrzynie śpiewu i tradycji: Bandysionki i Dłudzonki

Gmina Czarnia na Kurpiach była kiedyś znanym ośrodkiem śpiewaczym. Nadal nim jest, jest tu bowiem, jak pisali Katarzyna i Seweryn Huzarscy, największe zagęszczenie kurpiowskich śpiewaczek na 1 kilometr kwadratowy, choć jedna z grup, którą dziś przedstawię, nie jest już aktywna. Zapraszam na opowieść o śpiewaczkach kurpiowskich z Bandyś i Długiego. Obie grupy w 2000 r. zostały wyróżnione Nagrodą im. Oskara Kolberga za zasługi dla kultury ludowej. We wpisie linkuję nieco nagrań, byście mogli poczuć to, co czym piszę i... może też pośpiewać!

Na Pomorzu są Kurpie! Poznajcie Klęcinianki – zespół folklorystyczny przy KGW w Klęcinie

Dziś chcę Wam opowiedzieć niesamowitą historię. O Kurpiankach, które, mimo emigracji z rodzinnych stron, kultywują tradycje. O nie-Kurpiankach, które podjęły wyzwanie: nauczyły się gwary kurpiowskiej i wystawiają na scenie wesele kurpiowskie. O rodzinach z Kurpiowszczyzny, które los rzucił na Pomorze. I o jedynym na Pomorzu zespole kurpiowskim. Poznajcie historię Klęcinianek!